Verhalen over
de verteller

Ik adem Apeldoorn — maar dan zonder de muffe lucht van een geschiedenisles. Met m'n roots in het schrijven van pakkende teksten zorg ik dat mensen tijdens mijn tours geen wortel schieten. Met gevoel voor sfeer, oor voor leuke details en een grote liefde voor verhalen neem ik mensen mee op pad.

Mijn eerste twee rondleidingen liet ik leiden door een klein bluetooth speakertje van JBL. Uit de box schalde verhalen die ik al snel woord voor woord meedeed. 'Dan kan ik het net zo goed zelf', dacht ik. Zo geschiedde en sindsdien blijft dat boxje mooi thuis.

Toen ik de vrijheid kreeg zelf te spreken ontdekte ik — getogen Apeldoorner — dat deze stad veel meer te vertellen heeft dan ik verwachtte. Plots struikelde ik overal over de leukste verhalen en vond ik grappige, opvallende en vooral ook interessante anekdotes voor het oprapen.

Een zomer lang organiseerde ik vanuit het Museum voor Kunst in Openbare Ruimte de eerste Apeldoornse Free Walking Tour. Twee keer per week stond ik met een kek geel vlaggetje op mijn rug te wachten op bezoekers, die in grote getale kwamen. Tijdens de laatste rondleiding van het seizoen leidde ik maar liefst 100 mensen tegelijkertijd rond.

Als gids help ik mensen de stad ontdekken, maar ik leerde ook meer over mezelf. Hoewel ik namen vergeet zodra ik ze hoor, neem ik verhalen op als een spons. En hoewel ik spreken voor de klas vroeger hartstikke spannend vond, spring ik tegenwoordig met liefde voor een grote groep om ze iets moois te vertellen.  

Omdat ik erin geloof dat een stad meer is dan gebouwen en straten. Een stad leeft door de mensen, de herinneringen, de gebeurtenissen. En het mooiste is: die verhalen liggen voor het oprapen. Ik wil ze doorgeven, delen, doorvertellen. Niet uit nostalgie, maar om te laten zien dat er overal zoveel te zien is.